Casa Royale in Moengo

Hallo allemaal!

We zijn alweer een paar dagen verder en hoorden dat het te lang duurde voordat er een nieuw verhaal kwam, dus bij deze!

We zijn inmiddels van Paramaribo verhuisd naar Moengo. Dit ligt ongeveer 100 km ten oosten van Paramaribo. Zondag om 2 uur zou een vriend van de oom van Roshan ons daar heen brengen. Jacq had zich opgeofferd om tussen de koffers in de achterbak te gaan zitten (wat ze beter niet had kunnen doen). We wisten dat het een hobbelige weg zou worden, maar dit was echt bi-zar! Om de 200m zat er een DromPel in de weg, overal gaten en losliggende steentjes. Gelukkig werden we begeleid door Nederlandse verkeers borden. Na 2.5 uur door de auto gelanceerd te zijn, zagen we eindelijk wat fruitkraampjes opdoemen en een brug. Eenmaal over de brug heen zei de chauffeur: “Welke straat in Moengo is het ook alweer?” waarop wij elkaar geschrokken aankeken. Was dit het?! Oh my god, waar zijn we terecht gekomen? 3 maanden leken ineens toch wel heel lang. Vervallen huisjes, boze blikken van boscreolen en onverharde wegen...

We werden opgevangen door de familie Djamin, die ons verwelkomde met heerlijke saoto soep (getrokken uit kippenklauwen, met nagels). Ons huis ziet er in vergelijking met de rest van het dorp uit als een villa, inclusief diefijzers (tralies). De familie Djamin heeft ons met de auto meegenomen en ons het centrum laten zien. Dit bestond uit een chinese supermarkt en de bank.. Geweldig! Top locatie! Wat we al verwachtte, werd nog even flink benadrukt. Er is hier echt niks te doen. Gelukkig hebben onze Nederlandse buren die 3 dagen eerder waren aangekomen ons gerust weten te stellen. Het went, na een paar dagen.

Ons appartement is heel chill, lekker ruim, maar er zat een welkomscadeautje verstopt in de keuken. Al snel werd de eerste kakkerlak ontdekt, die van kant gemaakt werd met anti-kakkerlakken spray. Deze werd door de hele keuken gespoten en al snel kwamen alle vriendjes, vriendinnetjes, opa’s, oma’s en broers en zussen van de 1e kakkerlak te voorschijn. Er waren denken we zeker wel 30 kakkerlakken! Na een flink gevecht konden we eindelijk genieten van ons onderkomen.

De volgende dag was het een feestdag, dus iedereen was vrij. Voor ons betekende dit een lekkere luie dag om aan het Surinaamse ritme te wennen. Rond 12u besloten we om de buurt te gaan verkennen, dit was alleen niet zo’n goed idee. Het was bloed heet rond het middag uur, dus we snapten meteen waarom er tussen 12/1 en 4 uur niks wordt gedaan in Moengo.

Die avond wilden we samen met de buren roti gaan halen, maar de rotishop was dicht. We liepen door naar Ietje (restaurantje), die eigenlijk ook dicht was. Maar ze wilde samen met haar dochters toch wel bami met kip voor ons maken! Heel lief en heel lekker! We gaan nu samen met haar dochter een keertje borrelen en Ietje gaat ons Surinaams leren koken. Jummie, hebben we nu al zin in!

Gister stond dan eindelijk onze eerste business meeting op de planning: we gingen langs bij mevrouw Pinas, die de eigenaresse van de bakkerij zou worden. Met de fiets op pad, rond 12 uur, weer dom. Knal rood en bezweet kwamen we aan bij een vervallen huisje. Mevrouw Pinas blijkt niet zoveel Nederlands te spreken als we hoopten en het gesprek gaat moeizaam. Even lijkt het erop dat ze helemaal geen bakkerij wilt, maar dit blijkt gelukkig toch niet het geval. Maar een houtoven? Neejohhh, ze wilt veel liever een elektrische oven! Daar gaat ons hele plan. Ze heeft overigens ook nog geen geld én geen bakker, dus we kunnen ons geluk niet op... Samen met Pinas gingen we naar de locatie van de bakkerij, deze viel gelukkig wel mee. Er is een betonnen vloer en een palenconstructie, maar we moeten nog even kijken of deze goed genoeg is om op door te bouwen.

Daarna gingen we lekker boodschappen doen en hebben we ingredienten gekocht om bananenmuffins en om spaghetti te maken (Jacq was de bami, rijst en roti al zat). Lekker exotische spaghetti met kousenband en pepers was het resultaat.
Het eten in de supermarkt is hier best duur! Afhalen is veel goedkoper dus dat zullen we ook vaak doen.

Vandaag zijn we naar de Barronschool geweest. Met deze school zullen wij gaan samenwerken om de bakkerij te kunnen bouwen. Het plan is er dat zij ons stagiaires geven die op deze manier werkervaring op kunnen doen. Wij hadden geen afspraak, maar de jongens wel. Deze stond om 9u gepland en we waren er om kwart voor 10. We dachten nog dat we te laat waren, maar ze hadden pas om kwart voor 12 tijd voor ons! Ach ja.. Gewoon zitten en wachten. Zo gaat het hier.
Dit gesprek ging wel goed, de directrice van de Barronschool was enthousiast en wil ons zeker helpen met stagiairs vinden.

Wij zagen nog een gebouwtje wat als voorbeeld kon dienen voor onze bakkerij, maar we hadden een soort van wespennest over het hoofd gezien. Resultaat: Lisanne had allemaal zwarte Surinaamse wespen in der haar zitten en op der hoofd geplakt. Ieuw!

Nu zitten we weer lekker binnen te chillen, het regent namelijk keihard! Ook zijn we inmiddels wel gewend aan Moengo, en het is allemaal niet meer zo verschrikkelijk als we dachten. We hebben zelfs ons eerste fruit gescoord: lekkere watermeloen! Volgende maand schijnt het Mango seizoen te beginnen: we kunnen niet wachten!!

Onze dagen zien er dus niet al te druk uit, vroeg opstaan en dan wat afspraken af en dingen doen voor de bakkerij, proberen voor 1 uur thuis te zijn om niet door de snikhitte te hoeven lopen. Dan een ijskoude douche (we hebben ook geen warm water, alleen voor afwassen iets minder). En dan chillen, boekje lezen, facebooken, kaarten, skypen, dingetjes bakken.
Tot nu toe bevalt het prima! En het is super gezellig met de jongens, en ze zorgen ook goed voor ons ;) als we een beetje lang wegblijven bellen ze of alles nog wel goed gaat. En toen we ons gister allebei niet zo goed voelden (darmprobleempjes) kwamen ze af en toe lief vragen of alles wel goed ging enzo! Dus jullie hoeven je geen zorgen over ons te maken ;)

Voor nu was dit het weer, we hopen snel aan de slag te kunnen met onze bakkerij.

Ohja, er zitten hier miljoenmiljard muggen, het lijkt net alsof we de mazelen hebben.

Tot snel!
Liefs, Lies en Jacq